مشکلات کیفیت دی اکسید تیتانیوم به طور کلی، دی اکسید تیتانیوم دارای دو شکل ساختاری است: آناتاز و روتیل، به دلیل ساختار متفاوت، عملکرد و مقاومت در برابر پیری، دی اکسید تیتانیوم مورد استفاده به عنوان اتصالات لوله پی وی سی باید روتیل باشد.
دی اکسید تیتانیوم که روی سطح دی اکسید تیتانیوم پوشانده شده است در شرایط فوتوکاتالیستی مستعد خاکستری شدن است و ممکن است در موارد شدید سیاه شود.
جدی است و ممکن است پروفیل ها در هنگام نگهداری و حمل و نقل با گوگرد و سولفور در تماس باشند بنابراین احتمال آلودگی گوگردی بیشتر است.
مواد ایجاد شده در اثر واکنش اصلی آلودگی گوگرد سیاه یا قرمز رنگ است که می تواند باعث اعوجاج سفید شود. مواد، بنابراین استفاده از سرب SA پروفیل های تثبیت کننده lt مستعد آلودگی گوگردی است تثبیت کننده های کادمیمی محصولات سمی هستند.
در صورت استفاده در لوله ها باعث زرد شدن لوله ها می شوند بنابراین به ندرت از تثبیت کننده های کادمیوم استفاده می شود ساختار حاوی پلی سولفید سدیم آبی اولترامارین بدون تصفیه خاص مقاومت قلیایی ضعیفی دارد مقاومت در برابر حرارت و مقاومت در برابر اسید وقتی لوله در معرض باران اسیدی قرار می گیرد.
در زیر نور شدید خورشید، باران اسیدی باقیمانده روی سطح لوله با اولترامارین تعامل می کند و یون های “HS” را تشکیل می دهد که در آب حل می شود و بیشتر هیدرولیز می شود و Sˉ را تشکیل می دهد.
با Pb2+ موجود در پروفیل تعامل می کند تا رسوب تشکیل دهد.
