نمودار کاهش اثر محافظتی چای سبز شاهسوند به دنبال افزودن شیر نشان می دهد که اتساع عروقی با واسطه جریان (FMD) ناشی از چای، در مقایسه با آب به تنهایی و با چای مکمل با شیر گاو.
در پی این انتشار، انجمن قلب و عروق اروپا بیانیه ای صادر کرد که در آن به مصرف کنندگان دائمی چای با شیر (عمدتاً شهروندان بریتانیایی) پیشنهاد شد که به فکر حذف چای دوم باشند.
در مورد افزودن لیمو، مهم ترین اثر در چای سبز و سفید، یعنی چای های تخمیر نشده مشاهده می شود. بر اساس یک تحقیق آمریکایی در سال 2007 ، افزودن لیمو به طور قابل توجهی فراهمی زیستی کاتچین های آنتی اکسیدانی (EGCG) را افزایش می دهد و در چای سفید حتی واضح تر از چای سبز است، بنابراین به طور بالقوه اثر محافظتی را افزایش می دهد.
این دو اصطلاح مترادف هستند، بنابراین می توان بدون ترس از تناقض بیان کرد که چای حاوی کافئین است (بنابراین چای بدون کافئین یک استثنا است).
با این حال، مقدار موجود در یک فنجان چای به طور گسترده ای در رابطه با انواع مصرفی متفاوت است، اما تأثیر آن به روش های دم کردن (دما و مدت) نیز بستگی دارد:
یک دمنوش کوتاه (حدود 2 دقیقه) عمدتاً کافئین را از برگ های چای استخراج می کند، بنابراین عمدتاً یک اثر تحریک کننده ایجاد می کند.
یک دم کرده طولانی تر (3-5 دقیقه) همچنین اسید تانیک را استخراج می کند، مولکولی که می تواند اثر کافئین را محدود کند (و همچنین طعم را تلخ تر می کند).
چای سبز را می توان به دلیل خواص مفید بی شمارش به عنوان یک غذای فوق العاده در نظر گرفت. بیایید با هم ببینیم آنها چه هستند.
چای یکی از محبوب ترین نوشیدنی ها در جهان است، در واقع تخمین زده می شود که حداقل سه میلیارد فنجان در روز مصرف شود و این اتفاق نه تنها به دلیل طعم مطبوع و لطیف آن، بلکه به دلیل خواص سالم آن نیز رخ می دهد. که مردم آسیا هزاران سال در مورد آن می دانستند.
